تحلیل توسعه آتش در واگن مسافری با بکار گیری عایق های مختلف در بدنه

در این تحقیق با هدف تحلیل احتراق و توسعه آتش در واگن مسافری با نرم افزار پایروسیم مطالعه ای در بهینه سازی ساختار مواد عایق مورد استفاده در واگن مسافری در برابر توسعه آتش صورت گرفت با این هدف که در صورت رخداد سانحه از میزان تلفات بکاهد. یک مدل مرجع که در مقیاس واقعی مورد تست حریق قرار گرفته است در نرم افزار پایروسیم مدل شد. پس از صحت سنجی مدل موجود و دریافت نتایج مناسب، در ادامه با تغییر مواد عایق بکاررفته در جنس بدنه واگن و صندلی ها، از عایق های جدید پلی استایرن فشرده، پلی استایرن انبساطی، فوم فنولیک، پشم سنگ و پشم شیشه استفاده شد. نوآوری این تحقیق در مدلسازی و صحت سنجی نمونه توسعه آتش در یک واگن مسافری موجود با نرم افزار پایروسیم و مطالعه عملکرد هر یک از عایق های مختلف می باشد. نتایج نشان داد که مدل واگن با عایق پشم شیشه و پشم سنگ عملکرد خوبی در کاهش نرخ توسعه آتش داشته و مقدار حداکثر انتشار حرارت را ۱۱درصد و مجموع حرارت آزاد شده را به میزان ۱۵درصد در مقایسه با مدل تجربی کاهش دادند و نرخ افزایش دمای داخلی واگن و میزان تولید دوده را نیز کاهش دادند. فوم ها عملکرد ضعیفی در برابر آتش نشان دادند و علاوه بر افزایش نرخ انتشار حرارت و دمای شعله، میزان تولید دود و محصولات احتراقی بیشتری داشتند. از نتایج این تحلیل، توصیه می شود که برای کنترل بهینه توسعه آتش، بهتر است در واگن از عایق های الیافی استفاده شود و در طراحی داخلی صندلی برای راحتی سرنشین، عایق فوم فنولیک بکار رود.

Keywords:

توسعه آتش , واگن مسافری , نرخ انتشار حرارت , نرم افزار پایروسیم