اثربخشی آموزش محتوای مبتنی بر فراشناخت با کمک نرم افزار بر خودراهبری و پیشرفت درسی دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف این پژوهش، تعیین اثربخشی آموزش محتوای مبتنی بر فراشناخت با کمک نرم افزار بر خودراهبری و پیشرفت درسی دانش آموزان دوره ابتدایی بود. روش پژوهش، شبه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه پنجم ابتدایی شهر کرمانشاه در سال تحصیلی۹۰-۸۹، به تعداد ۱۲۱۹۲ نفر بود. ۱۰۵ نفر به روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای بعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به این صورت که از سه ناحیه آموزش و پرورش شهر کرمانشاه ناحیه ۳ و از این ناحیه تعداد ۴ کلاس انتخاب شد. قرار دادن گروه­ها بعنوان گواه و آزمایش نیز بصورت تصادفی انجام شد. ابزار پژوهش پرسشنامه خود- راهبری فیشر با ۴۱ گویه و پایایی ۸۲/۰و آزمون پیشرفت تحصیلی بود. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آمار توصیفی، میانگین و انحراف معیار و از آمار استنباطی تحلیل واریانس یکطرفه و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته­ها نشان داد که بین نمرات خود- راهبری دانش آموزان گروه­های گوناگون تفاوت معنی­داری وجود داشت (p<۰/۰۵). هم­چنین بین مقدار یادگیری دانش آموزان گروه­های گوناگون تفاوت معنی­داری وجود داشت (p<۰/۰۵)، ولی بین مقدار یادداری دانش­آموزان گروه­های گوناگون، تفاوت معنی دار نبود.

Keywords:

نرم افزارآموزشی , فراشناخت , خود- راهبری , پیشرفت درسی , دانش آموزان ابتدایی