ارزیابی کیفیت زندگی در شهرهای جدید با استفاده از سنجش کیفیت ذهنی؛ مورد مطالعه: شهر جدید هشتگرد

شناسایی عوامل موثر در میزان رضایت و نارضایتی سکونتی ساکنان ، می تواند در جهت تحلیل وضع موجود سکونتی ، تصمیمات آینده به منظور ارتقای سطح کیفی محدوده های سکونتی افراد و جلوگیری از تکرار نواقص در سایر مکان ها موثر واقع گردد. هدف اصلی این پژوهش ، شناسایی مولفه های سازنده کیفیت ذهنی زندگی و سنجش کیفیت ادراکی محیط بر مبنای میزان رضایت مندی ساکنان شهر جدید هشتگرد است . نوع تحقیق کاربردی و روش پژوهش توصیفی تحلیلی است ؛ گردآوری داده ها مبتنی بر پرسش نامه است . مولفه های سازنده کیفیت زندگی در محدوده مورد مطالعه با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی در ۶ عامل انتخاب که در مجموع ۸۳/۵۶ درصد از واریانس متغیر وابسته تحقیق یعنی کیفیت زندگی در بعد ذهنی را تبیین می کند. تجزیه و تحلیل و سنجش شاخصه ها نیز، با بکارگیری روش های آماری نظیر توزیع فراوانی ، ضریب همبستگی spearman، phi، cramer,s و آزمون T تک نمونه ای صورت گرفت . بر اساس نتایج به دست آمده ، آزمون T تک نمونه ای میانگین ۸۷/۱۶، ۹/۱۵، ۹۶/۶، ۴۷/۱۵، ۶۲/۷ و ۷۴/۷ به ترتیب برای مولفه های دسترسی به خدمات محله ای، زیست محیطی ، حس تعلق ، تسهیلات مسکن ، خوانایی و امنیت نشان می دهد که اختلاف میانگین شان با امتیاز حد متوسط به ترتیب ۱۳/۴، ½، ۰۴/۲، ۵۳/۵، ۳۸/۱ و ۲۶/۱ است که با توجه به سطح معنی داری کمتر از ۰۵/۰ می توان این اختلاف را معنادار دانسته و چنین نتیجه گیری نمود که میزان رضایت شهروندان از کیفیت محیط در حد مطلوبی قرار ندارد. از سوی دیگر نتایج تحقیق نشان داد که مدت زمان سکونت ، جنسیت و وضعیت تاهل برخلاف متغیرهای سن و میزان تحصیلات ، از عوامل تاثیرگذار بر رضایت مندی شهروندان بوده اند.

Keywords:

کیفیت زندگی , کیفیت ذهنی , تحلیل عاملی , شهر جدید , هشتگرد