اثربخشی آموزش مسائل دینی بر رضایت زناشویی زوجین

پژوهش حاضر با هدف شناسایی اثربخشی آموزش مسائل دینی بر رضایت زناشویی زوجین فرهنگی شهرستان بجنورد انجام گرفت. در این مطالعه از طرح تجربی پیش­آزمون-پس­آزمون همراه با گروه کنترلاستفاده شده و جامعه­ی آماری تحقیق، زوجینی فرهنگی که ۵ سال از ازدواج آنها         می­گذشت، بود. گروه نمونه شامل ۲۴ زوج بود که واجد شرایط ۱- ازدواج اول زوجین باشد،       ۲-تحت روش­های دیگر مشاوره قرار نداشته باشند و ۳- تاکنون اقدامی در جهت طلاق گرفتن انجام نداده باشند، بود. این ۲۴ زوج به­طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابتدا پیش­آزمون از هر دو گروه گرفته شد. سپس برنامه­ی آموزشی به مدت ۸ جلسه برای زوج­های گروه آزمایش اجرا گردید و در پایان یک هفته بعد از اتمام برنامه آموزشی، از هر دو گروه پس­آزمون گرفته شد. در این تحقیق آزمون t برای مقایسه­ی میانگین­های پیش­آزمون دو گروه گرفته شد. سپس داده­ها با استفاده از روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که آموزش مسائل دینی موجب افزایش سطح رضایت زناشویی در زوج­ها می­گردد و بیانگر آن است که توجه به فرهنگ در برنامه­ی آموزش خانواده موجب بهبود تاثیرپذیری برنامه­های آموزشی می­گردد.

Keywords:

آموزه های دینی , رضایت زناشویی , فرهنگ