رابطه ی مهارت های مقابله ای با سلامت روان در میان دانشجو معلمان زن

هدف اصلی این مطالعه، تعیین رابطه ی بین «مهارت های مقابله ای» با «سلامت روانی» در میان دانشجو معلمان زن نهادها و مراکز آموزش عالی شهر بوشهر در سال تحصیلی ۸۹-۸۸ بود. به همین منظور، نمونه ای ۱۷۰ نفری از دانشجویان به شیوه ی تصادفی ساده |نتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها دو ابزار معتبر پرسشنامه ی مقابله ی فراکنشی گرین گلاس » و «پرسشنامه ی سلامت عمومی گلدبرگ بکار گرفته شد. بمنظور تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه، استفاده شد. تحلیل همبستگی نشان داد که بین مقیاس های پرسشنامه ی مهارت های مقابله ای و سلامت روانی و خرده مقیاس های آن رابطه ی معکوس معنی دار وجود دارد. هم-چنین، تجزیه و تحلیل رگرسیون آشکار کرد که مهارت مقابله ی بیش فعال مهم ترین پیش بینی کننده ی سلامت روانی و خرده مقیاس های آن (نشانه های جسمانی، اضطراب و بی خوابی)؛ مهارت مقابله ی عقلانی مهم ترین پیش بینی کننده ی ناکارآمدی اجتماعی و مهارت مقابله ی پیشگیرانه مهم ترین پیش بینی کننده ی افسردگی شدید آزمودنی ها بوده است.

Keywords:

مهارت مقابله ای , سلامت روانی و دانشجو معلمان زن