تحلیل سطح آگاهی و دانش مدیریت ریسک کودکان روستایی از مخاطره زلزله (مطالعه موردی: روستاهای شهرستان زیرکوه واقع در استان خراسان جنوبی)

در سال های اخیر، مطالعات حوزه ادراک ودانش کودکان از مخاطرات و تقویت میزان آمادگی آنها در برابر مخاطرات نسبت به گذشته به شدت گسترش یافته است. علت این مساله را می توان تغییر رویکردهای مدیریت بلایا از رویکردهای انفعالی گذشته به تلاش برای مدیریت پیش از خطر و تاثیر فزاینده آمادگی همه گروه ها و اقشار یک جامعه از جمله کودکان، در موفقیت این رویکرد دانست. در این راستا مطالعه حاضر به ارزیابی و تحلیل سطح آگاهی کودکان از مخاطره زلزله در قالب متغیرهای شناخت مخاطره و علل و اثرات و نحوه رویارویی با آن در قالب متغیرهای آگاهی از اقدامات پیشگیرانه، آمادگی و شیوه های مطلوب واکنش در بین ۱۶۹ کودک ۵ تا ۱۲ ساله در شهرستان زیرکوه استان خراسان جنوبی با استفاده از پرسشنامه و مصاحبه پرداخته است. یافته های تحققیق بیانگر این است که میانگین سطح آگاهی و دانش مدیریت ریسک کودکان ۵ تا ۱۲ ساله روستایی مورد مطالعه از زلزله و شیوه های واکنش با آن بسیار اندک و نیازمند اصلاح و تقویت می باشد؛ نتایج آزمون T تک نمونه در ارزیابی میانگین آگاهی ودانش مدیریت ریسک در هر چهار بعد مورد سنجش پایین تر ازسطح ارزش متوسط است. همچنین براساس نتایج آزمون همبستگی رابطه مستقیم و معنادار بین ادراک و آگاهی از ماهیت زلزله با دانش مدیریت ریسک در هر ۴ بعد وجود دارد.

Keywords:

مدیریت ریسک , کودکان روستایی , زلزله , ادراک و دانش , شهرستان زیرکوه