کنترل بهینه مسافت نشست هواپیمای تجاری

برای صرفه جویی در استهلاک ترمزها از طریق کاهش مصرف انرژی حرارتی ترمز و نیز توقف هواپیما در مقابل اولین تاکسی راه ممکن با حداقل کوشش کنترلی، فاز نشستن در دو بخش جداگانه بررسی شده است. بخش اول چرخش نشست و بخش دوم دویدن روی باند تا توقف کامل. در هر دو بخش فرم فضای حالت معادلات حرکت به صورت خطی متغیر با زمان، با در نظر گرفتن اثر مجاورت با زمین و مدلهای مناسب برای براگیر، موتور و ترمز به دست آمده است. از آنجا که اعمال هر گونه فرمانی در بخش دوم منوط به پایان یافتن چرخش نشست است، سیاست کنترلی بهینه (تاریخچه زمانی حرکت سکان افقی) برای به پایان رساندن این مرحله در حداقل زمان ممکن و سیاست های کنترلی بهینه (تاریخچه های زمانی جابجایی پدال ترمز، دستگیره گاز و براگیر) برای توقف با حداقل کوشش کنترلی در مقابل اولین تاکسی راه ممکن با استفاده از روش حساب تغییرات و تند ترین شیب بدست آمده است. در پایان انرژی ترمزی مصرف شده در توقف های عادی و کنترل شده به ازای سرعتهای مختلف نشست با یکدیگر مقایسه شده است.