شناسایی و بررسی داکینگ مولکولی ترکیبات موثر در گیاه مورینگا الیفرا (Moringa olifera) روی سرطان کبد

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 70

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

FSACONF16_013

تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1402

Abstract:

سرطان کبد از شایعترین سرطانهای موجود در دنیا که میتواند به صورت اولیه و ثانویه از طریق هجوم سلولهای سرطانی بافتهای دیگر به وجود آید، است. امروزه به دلیل عوارض جانبی داروهای شیمی درمانی، تلاشهای فراوانی برای بهبود بیماران سرطانی و استفاده موثر از منابع طبیعی به خاطر کاهش مقاومت دارویی شده است. مورینگا اولیفرا (Moringa olifera) از شناخته شده ترین و گستردهترین گونه های طبیعی موجود در خانواده موریگانسه میباشد که به علت قدرت بالای آنتیاکسیدانی، پتانسیل درمانی آن اثبات شده است. و از آنجایی که سرطان باعث افزایش التهاب و در نتیجه افزایش ESR و CRP شده میتوان از خواص مورینگا الیفرا که دارای مقادیر بالای فلاونوئید و مقاوم به اجزای فعال زیست شناختی میباشد، بهره گرفت. تمامی قسمتهای مختلف این گیاه دارای ارزش اقتصادی بالایی است، بنابراین هدف از این مطالعه شناسایی و بررسی داکینگ مولکولی ترکیبات موثر این گیاه روی سرطان کبد بود. در این مطالعه عصاره متانولی گیاه با دستگاه روتاری تهیه شد و ترکیبات با دستگاه کروماتوگرافی گازی((GC شناسایی گردید. سپس جهت مطالعات داکینگ و تجزیه و تحلیل های نهایی، ساختارهای سه بعدی از پایگاه دادههای Pub Chem و PDB به دست آمد. سرانجام برهمکنش دارو با رسپتور از طریق داکهای متفاوت با نرمافزارهای Pyrex، Chimera و Viewer Lite صورت گرفت. نتایج بیانگر آن بود که ترکیبهای مورد نظر قادر به اشغال جایگاه فعال پروتئین مورد نظر بود و نرم افزار Pyrex نتایج مطلوبتری را نشان داد. همچنین نتایج نشان داد بهترین ترکیب دارای منفی ترین سطح انرژی اتصال، کوئرستین ( Kcal mol (-۷/۵ بود. با اثبات وجود کوئرستین در برگ و ساقه مورینگا و داکینگ دارویی میتوان نتیجه گرفت که با تغذیه این بخش از گیاه اکسیداسیون چربی در بدن را افزایش و مانع سنتز چربی میشود. بنابراین میتوان از این گیاه در جهت تولید داروهای ضد التهابی و آنتی اکسیدانی که اهمیت فراوانی در تجاریسازی دارو و خودکفایی ایران دارد، استفاده نمود.

Authors

حمیده خواجه

کارشناس ارشد پژوهشکده زیست فناوری دانشگاه زابل

علی صیادملاشاهی

دانشجوی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل

حسن احمدی

کارشناس ارشد پژوهشکده زیست فناوری دانشگاه زابل

زهرا جمعه قاسم آبادی

دانشجوی دکتریتخصصی دانشکده کشاورزی دانشگاه زابل