اثربخشی آموزش مولفه های همدلی بر سازگاری و مهارت های اجتماعی کودکان

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش مولفه های همدلی بر سازگاری و مهارت های اجتماعی کودکان پیش دبستانی شهر سنندج انجام گرفت. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل می­باشد. جامعه هدف کودکان پیش دبستانی شهر سنندج است که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس، ۱۰ نفر در گروه کنترل و ۱۰ نفر در گروه آزمایش قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها از دو پرسشنامه مهارت های اجتماعی الیوت و گرشام (۱۹۹۰)، پرسشنامه سازگاری اجتماعی دانشگاه کالیفرنیا (۱۹۸۷) و بسته آموزشی مهارت همدلی(وزیری، لطفی کاشانی ۱۳۹۰) که بسته آموزشی مهارت های همدلی دارای پنج فرایند دانش افزایی، کاربستن، ارزشیابی، تحلیل و ترکیب است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (فراوانی، درصد، میانگین، انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (آزمون نرمال بودن داده ها، شیب همگونی رگرسیون، آزمون لوین، آزمون تحلیل کواریانس، آزمون آنکووا) استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که آموزش مولفه های همدلی بر سازگاری اجتماعی کودکان و مولفه های آن(قالب های اجتماعی، مهارت­های اجتماعی، علایق ضداجتماعی، روابط مدرسه ای و روابط اجتماعی) تاثیر دارد و آموزش مولفه های همدلی بر مهارت های اجتماعی کودکان و مولفه های آن (مهارت اجتماعی و مشکلات رفتاری) تاثیر دارد.

Keywords:

آموزش , همدلی , سازگاری , مهارتهای اجتماعی , پیش دبستانی