تاثیر مصرف کوتاه مدت جینسینگ بر میزان حداکثر اکسیژن مصرفی، لاکتات خون و زمان رسیدن به واماندگی در مردان ورزشکار

هدف: اطلاعات در مورد تاثیر مکمل جینسینگ بر پاسخ های فیزیولوژیکی در فعالیت های درمانده ساز نامشخص است. هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر مصرف کوتاه مدت جینسنگ بر میزان حداکثر اکسیژن مصرفی، لاکتات خون و زمان رسیدن به واماندگی در مردان ورزشکار بود. روش شناسی: در این مطالعه نیمه تجربی که به صورت دو سوکور و کراس اور انجام شد، ۱۰ ورزشکار پسر (سن: ۲۴±۱۸ سال)، با مصرف مکمل و دارونما در مدل تک گروهی شرکت کردند. آزمودنی ها به مدت یک هفته روزانه دو عدد کپسول ۲۵۰ میلی گرمی جینسنگ و مقدار ۶ میلی گرم نشاسته روزانه به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن را به عنوان دارونما مصرف نموده و سپس در تست وامانده ساز بروس شرکت کردند. اطلاعات مربوط به حداکثر اکسیژن مصرفی، لاکتات خون و زمان رسیدن در آزمایشگاه ثبت شد. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون تی زوجی و آزمون آزمون کوواریانس در سطح معناداری ۰۵/۰ انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد که حداکثر اکسیژن مصرفی (۰۱/۰p=) و زمان رسیدن به واماندگی (۰۲/۰p=) نسبت به گروه دارونما افزایش معنی داری داشت. همچنین لاکتات خون نسبت به گروه دارونما کاهش معنی داری داشت(۰۳/۰p=).نتیجه گیری: بهره گیری کوتاه مدت از مکمل جنسینگ احتمالا به بهبود عملکرد ورزشی و کاهش خستگی بیانجامد. پیشنهاد می شود ورزشکاران برای بالا بردن ظرفیت هوازی روزانه ۵۰۰ میلی گرم مکمل جنسینگ مصرف کنند.

Keywords:

جینسنگ , لاکتات , حداکثر اکسیژن مصرفی , واماندگی , ورزش