عوامل مرتبط با اجتناب اجتماعی در برابر بیماران بهبودیافته کووید ۱۹ در ایران: یک مطالعه مقطعی

هدف این مطالعه اجتناب اجتماعی و نگرش تبعیض آمیز شغلی و فاکتور های جمعیت شناختی موثر بر آن علیه بیمارن بهبود یافته کووید ۱۹را بررسی کرده است. روش ها یک مطالعه مقطعی مبتنی بر وب روی ۳۸۳۶ فرد بالای ۱۵ سال ایرانی در سال ۱۳۹۹ به روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. داده ها با استفاده از پرسش نامه محقق ساخته در خصوص اجتناب اجتماعی و نگرش تبعیض آمیز شغلی جمع آوری شدند. تجزیه وتحلیل رگرسیون خطی تک متغیره و چندگانه برای شناسایی عوامل مرتبط با تبعیض اجتماعی و نگرش تبعیض آمیز استفاده شد. یافته ها ۵۶/۷۲ و ۴۹/۰۶ درصد جمعیت عمومی به ترتیب اجتناب اجتماعی و نگرش تبعیض آمیز شغلی داشتند. افراد گروه سنی  ۴۵ تا ۶۴ سال، ساکن شهر ، افراد با تحصیلات دیپلم و دانشگاهی، دانش آموزان، دانشجویان و شاغلین دارای فرد بهبودیافته از کووید ۱۹ در خانواده، اجتناب اجتماعی بیشتری داشتند. مردان در مقایسه با زنان ۳۷ درصد اجتناب اجتماعی کمتری داشتند. در نگرش تبعیض آمیز شغلی گروه سنی ۴۵ تا ۶۴، ساکن شهر، مجردین، شاغلین، افراد دارای وضعیت اقتصادی خوب و دارای فرد بهبود یافته از کووید ۱۹ در خانواده در مقایسه با سایر افراد، نگرش تبعیض آمیز شغلی بیشتری داشتند. مردان در مقایسه با زنان ۱۶ درصد و افراد با تحصیلات راهنمایی، دیپلم و دانشگاهی در مقایسه با تحصیلات ابتدایی از نگرش تبعیض آمیز شغلی کمتری برخوردار بودند.  نتیجه گیری بیش از نیمی از جمعیت، اجتناب اجتماعی و تقریبا نزدیک به نیمی از افراد، نگرش تبعیض آمیز شغلی نسبت به بیماران بهبود یافته کووید ۱۹ داشتند .

Keywords:

Social avoidance , Discrimination , Coronavirus , Recovered patients , Iran , اجتناب اجتماعی , تبعیض , ویروس کرونا , بیماران بهبود یافته کووید ۱۹ , ایران