نقش کتاب مقدس در تقویت فهم ظاهرگرایانه از خدای قرآن

ظاهرگرایان در مقام فهم خدای قرآن، او را ابرانسانی انگاشته اند که در آسمان، سکونت دارد و بر تخت پادشاهی نشسته است، از روح خود به پیکر آدم دمیده است، در میان آتش بر موسی متجلی شده است، به روز قیامت همراه فرشتگان بر ابر می آید و برای اهل ایمان، رویت او در آن روز میسر است اما تاویل گرایان، این سنخ گزاره ­ها را باور ندارند و برای آیات بیانگر آن­ها، معانی خلاف ظاهر پیشنهاد می کنند. در این میان، تحقیق حاضر بر آن است که تصویر خدا در کتاب مقدس را به خدمت فهم خدای قرآن درآورد و در داوری میان ظاهرگرایان و تاویل گرایان از آن پیشینه تاریخی، مدد جوید. فرضیه آن است که کتاب مقدس موید برداشت های انسان­گونه از خدای قرآن است و سبب تضعیف رویکرد تاویلی می شود. بر این مبنا، فهم ظاهرگرایانه از خدای قرآن تعین می­یابد، گرچه در فرجام امر می توان بر آن شد که آن­ چه قرآن درباره خداوند اظهار می دارد، تصویری از او برای آدمیان و متناسب با درک انسان­گونه ایشان از خدا است اما ذات خدا از هر تصویر و تصوری منزه است.

Keywords:

خدا , قرآن , تفسیر , ظاهرگرایی , تاویل گرایی , کتاب مقدس. , خدا , قرآن , تفسیر , ظاهرگرایی , تاویل گرایی , کتاب مقدس.