اثربخشی برنامه آموزش ذهن آگاهی مثبت بر تنظیم شناختی هیجان و تعداد حملات تشنجی نوجوانان مبتلا به شبه صرع شهر اصفهان

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش ذهن اگاهی مثبت بر تنظیم شناختی هیجان و تعداد حملات تشنجی نوجوانان مبتلا به اختلال شبه صرع انجام گرفت. این پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح سری های زمانی یک گروه و بدون گروه گواه در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری یک ماهه بود. جامعه آماری شامل نوجوانان ۱۴ تا ۱۸ سال مبتلا به اختلال شبه صرع شهر اصفهان در سال ۱۴۰۱ بود. در این پژوهش ۱۴ نوجوان مبتلا به شبه صرع با روش نمونه گیری هدفمند، انتخاب و به دو گروه دختر و پسر تقسیم شدند ( هرگروه ۷ نفر). این دوگروه، برنامه آموزشی ذهن آگاهی مثبت را در ۸ جلسه دریافت نمودند. پرسشنامه مورد استفاده، شامل پرسشنامه جمعیت شناختی جهت اندازه گیری تعداد حملات تشنجی و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی، ۲۰۰۱) بود. روش آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی LSD بود و با برنامه SPSS-۲۴ بررسی شد. نتایج نشان داد این مداخله، بر تنظیم شناختی هیجان و تعداد حملات تشنجی تاثیر معنادار داشته (۰۵/۰P<) و توانسته بر راهبرد های مثبت تنظیم شناختی هیجان (۰۰۲/۰, P= ۲۳/۶۸۰F= )، راهبرد های منفی تنظیم شناختی هیجان (۰۰۱/۰, P= ۳۵/۴۸۵F= ) و تعداد حملات تشنجی (۰۰۱/۰, P= ۲۰/۳۰۴F= ) تاثیر بگذارد. بنابراین، برنامه آموزشی ذهن آگاهی مثبت می تواند به عنوان یک روش کارآمد جهت کاهش استفاده از راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان و تعداد حملات تشنجی و افزایش استفاده از راهبرد های مثبت تنظیم شناختی هیجان نوجوانان مبتلا به اختلال شبه صرع به کار رود.

Keywords:

تشنج های غیر صرعی روانزا , ذهن آگاهی , تنظیم شناختی هیجان , تشنج