قاروره (ادرار) از دیدگاه طب ایرانی

Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 52

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JIITM-1-2_005

تاریخ نمایه سازی: 30 بهمن 1402

Abstract:

ادرار یکی از مواردی است که در طب سنتی ایران جهت تشخیص وضعیت سلامت مورد استفاده قرار می گیرد. در طب سنتی، پزشک در راستای کمک به تشخیص بیماری، از نمونه ی ادرار که در متون مختلف با نام های بول، تفسره و به طور مجازی قاروره نامیده شده است، بهره می برده است. نکته ی مهم این است که در متون مختلف طب سنتی به زمان و شرایط و نحوه ی جمع آوری نمونه اشاره شده است، به علاوه با بررسی کیفیت ادرار از لحاظ رنگ ادرار، قوام ادرار و کیفیت هایی از این دست تشخیص افتراقی های ظریفی در این باب آورده شده است. در این مقاله به بررسی دیدگاه های طب سنتی در زمینه ی چگونگی اخذ ادرار اعم از زمان گرفتن نمونه، شرایط و محل نگهداری نمونه ی ادرار و همچنین طریقه ی جمع آوری ادرار اشاره خواهد شد. به علاوه مروری گذرا بر تشخیص افتراقی های حاصل از بررسی ماهیت و کیفیت ادرار اعم از رنگ و قوام و بوی ادرار و همچنین وضعیت ادرار در سنین و شرایط مختلف خواهیم پرداخت.