جایگاه هوش مصنوعی انسان محور در آینده ی معماری و صنعت ساختمان
Publish place: 9th National Conference on Advanced Technology in Civil Engineering Architecture & Urban Planning
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 276
This Paper With 19 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RCEAUD09_212
تاریخ نمایه سازی: 1 اسفند 1402
Abstract:
امروزه، هوش مصنوعی به عنوان ابزاری قدرتمند، برای مقابله با چالش های پیچیده در معماری و صنعت ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد. در صورت پیشبرد و توسعه هوش مصنوعی با روش های فعلی، ماشین ها، بدون توجه به ورودی ها و اولویت های مرتبط با انسان، کار را برنامه ریزی، مدیریت، کنترل و بهینه سازی می کنند. در حالی که بر اساس طراحی انسان محور، طراحان و تصمیم گیرندگان باید این امکان را داشته باشند تا ایده های مطلوب خود را به عنوان ورودی به ماشین ارائه دهند و بر عملکردها نظارت داشته باشند تا نتیجه موردنظر خود را بدست آورند. هوش مصنوعی انسان محور (HCD) بر طراحی فضاها با در نظر گرفتن کاربران نهایی تاکید دارد و اطمینان می دهد که نه تنها، اهداف عملکردی تحقق خواهند یافت، بلکه کیفیت زندگی برای کسانی که با آن فضاها در تعامل هستند، افزایش می یابد. بعلاوه، تصمیمات مهم در صنعت ساختمان، عموما به فرآیندهای اکتشافی وابسته است که در آن مفروضات از تجربیات گذشته بهره می گیرند. درحالیکه سطح فعلی هوش مصنوعی قادر به برخورد مناسب با چنین اطلاعات و تجربیات انسانی نیست. این واقعیت در پروژه های بزرگ یا حساس، می تواند منجر به عدم استفاده صحیح از هوش مصنوعی و بروز خطر گردد. هوش مصنوعی انسان محور در صنعت ساختمان به خوبی مورد توجه قرار نگرفته است. بنابراین، مطالعه حاضر به بررسی جایگاه و کاربردهای فناوری هوش مصنوعی انسان محور را در معماری و صنعت ساختمان برای بهینه سازی کارکردهای آن می پردازد. ابتدا، شیوه های فعلی بکارگیری هوش مصنوعی در حوزه های معماری و مهندسی ساختمان به طور خلاصه ارائه می شوند. سپس، نحوه ادغام طرح های انسان محور در ابزارها و رویکردهای فعلی مورد بررسی قرار می گیرد. در نهایت، مزایا و چالش های هوش مصنوعی انسان محور و تعامل انسان و هوش مصنوعی در صنعت ساختمان مورد بحث قرار خواهد گرفت.
Keywords:
Authors
الهه کیا
۱- دانشجوی دکتری، گروه معماری و عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران
مهدی میرزا گل تبار روشن
۲- عضو هیات علمی، گروه معماری و عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران