بررسی امکان تکثیر، ماندگاری و ردیابی سلول های نشاندار انسانی در جنین اولیه موش

هر قدمی در جهت یافتن شرایط به منظور بهبود سازگاری سلولهای پیوند شده در شرایط آلوگرافت، می تواند یک موفقیت در زمینه سلول درمانی محسوب شود. در این مطالعه، سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) از بافت چربی گرفته شد و مورد شناسایی و کشت سلول قرار گرفت. سلول های حاصل از پاساژ 3، توسط وکتورهای لنتی ویروسی حامل ژن‌های گزارشگر GFP وJRED ترا ریخته شدند. عملکردی بودن ژن ها، توسط میروسکوپ معکوس فلورسنت تأیید شد. پس از تزریق زیر زونا، جنین‌ها به مدت 72 ساعت کشت داده شدند. با وجود تزریق زنوگرافیک، سلول‌های بنیادی مزانشیمی در این مدت درون جنین موش زنده ماندند و تکثیر یافتند و سازگاری موفقیت آمیزی را حداقل تا تشکیل بلاستوسیست و مرحله شکافت لایه زونا، نشان دادند.

Keywords:

, MSCs , وکتور لنتی ویروسی , جنین موش , تزریق زیر زونا , تکثیر