اثربخشی درمان به وسیله نوروفیدبک بر کاهش نشانه های اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه

اختلال نقص توجه/ بیش فعالی، یکی از اختلالات عصبی-رشدی شایع می باشد، که در طفولیت شروع شده و تا بزرگسالی ادامه می یابد و در ابعاد مختلفی از زندگی فرد نظیر زندگی شخصی، تعاملات اجتماعی، زندگی حرفه ای، عملکرد اجرایی نظیر حافظه فعال و تمرکز و سایر ابعاد عملکردی فرد اختلال ایجاد می کند. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی نوروفیدبک بر کاهش نشانه های بیش فعالی همراه با نقص توجه بود. پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی بدون گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کودکان ۵ تا ۱۲ سال مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه در شهر تهران بود که به کلینیک های تخصصی اعصاب و روان این شهر مراجعه و تشخیص دریافت کرده بودند. از جامعه حاضر نمونه ای شامل ۱۲ کودک مبتلا به اختلال بیش فعالی همراه با نقص توجه به صورت نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. ابزار مورد استفاده در پژوهش آزمون علائم مرضی کودکان(CAS-۴) بود. در این مطالعه کودکان ۳۰ جلسه نوروفیدبک به صورت دو بار در هفته دریافت نمودند. کودکان در دو مرحله پیش و پس از آموزش نوروفیدبک با پرسشنامه مرضی کودکان مورد ارزیابی و مقایسه قرار گرفتند. داده های به دست آمده از طریق نرم افزارSPSS و با استفاده از روش آماری تی وابسته تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که نوروفیدبک موجب کاهش معنادار نشانه های بیش فعالی و نقص توجه در کودکان شده است. بنابراین نتیجه گرفته می شود که می توان به شکل مقدماتی استفاده از نوروفیدبک را در کاهش علائم نقص توجه و همچنین کاهش بیش فعالی در کودکان پیشنهاد داد.

Keywords:

نوروفیدبک , اختلال بیش فعالی , نقص توجه مقدمه