طراحی مدلی جهت قراردادهای ساخت در حوزه نفت و گاز با توجه به اصول اخلاق زیست محیطی

زمینه: کشور ایران از تعداد زیادی ذخایر بزرگ نفت و گاز مشترک با کشورهایی مانند عراق، امارت و عمان بهره مند است که جهت توسعه و بهره برداری از این میادین مشترک، نیازمند عقد قراردادهایی برای اکتشاف، توسعه و تولید در این میادین هستیم. این پژوهش ، به دنبال طراحی مدل موفق و اقتصادی جهت قراردادهای ساخت در حوزه نفت و گاز در میادین مشترک و مرزی است  که در آنها بر اصول اخلاق زیست محیطی نیز توجه ویژه شده باشد .  روش: پژوهش حاضر بر اساس هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری داده­ها، از نوع تحقیقات کیفی می باشد. جامعه آماری خبرگان قراردادهای ساخت در حوزه نفت و گاز ایران بود که با روش نظری و هدفمند (گلوله برفی) ۳۵ نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب شدند.  ابزار جمع­آوری داده­ها مصاحبه نیمه ساختار یافته بوده و و تحلیل داده ها با تکنیک تحلیل تم انجام شد. یافته ها: ۳۵ شاخص در قالب ۶ مولفه(اقتصادی، قانونی، سیاسی و بین المللی، اخلاق زیست محیطی، فنی و نیروی انسانی) به عنوان عوامل موثر در قراردادهای ساخت در میادین مشترک طبقه بندی و مدل تحقیق تنظیم شد. نتیجه گیری : نتایج تحقیق نشان داد که برای صیانت از مخازن نفت و گاز کشور می بایست در قراردادهای ساخت ضمن در نظر گرفتن مولفه های سیاسی و بین المللی ، اقتصادی، قانونی، فنی و نیروی انسانی ، منافع ملی و نیازهای نسل آینده مورد توجه قرار گیرد و اهمیت اخلاق زیست محیطی در قراردادها  لحاظ گردد.

Keywords:

Environmental ethics , Construction contract , Oil and gas field , اخلاق زیست محیطی , قرارداد ساخت , حوزه نفت و گاز