شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر اهمال کاری از منظر اخلاق حرفه ای

زمینه: شناخت خصوصیات نیروی انسانی و عوامل موثر بر کارایی آنان یکی از دل مشغولیهای مدیران سازمانها محسوب میگردد. تحقیق حاضربا هدف شناسایی و رتبه بندی و عوامل موثر بر اهمال­کاری  از منظر اخلاق حرفه ای شکل گرفت. روش: پژوهش حاضر به روش آمیخته اکتشافی انجام شد. در بخش کیفی جامعه آماری مدیران با تجربه اداره مالیاتی و همچنین اساتید متخصص و خبره در زمینه منابع انسانی بودند که نمونه ای ۱۵ نفره به روش هدفمند تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شد. ابزار مصاحبه نیمه ساختار یافته بود و داده ها با تکنیک دلفی تحلیل شدند. در بخش کمی جامعه آماری کارکنان سازمان امور مالیاتی استان آذربایجان شرقی بودند که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نمونه ای ۲۷۷ نفره انتخاب شدند. ابزار پرسشنامه محقق ساخته بخش کیفی بود و داده ها با روش­های آماری توصیفی و استنباطی و با انجام آزمون فرید من با نرم افزار FTopsis رتبه بندی شدند.    یافته ها: طبق نتایج ۱۹ شاخص در اهمال کاری و آنومی اجتماعی نقش دارند که در دو بعد فردی و سازمانی قابل تقسیم هستند.  اولویت بندی شاخص های ۱۹ گانه اهمال کاری نشان داد که نارضایتی پرسنل، فقدان مسئولیت پذیری شغلی، عدم تعهد، بوروکراسی ناکارآمد و عدم شایسته سالاری و رابطه گرایی به جای ضابطه گرایی به ترتیب به عنوان ۵ مورد از با اهمیت ترین عوامل اهمال کاری مطرح هستند. نتیجه گیری: برای کاهش اهمال کاری باید به عوامل زمینه ساز آن مورد توجه قرار گرفته و اخلاق حرفه ای به عنوان یک رکن اساسی در کاهش آنومی اجتماعی مورد تشویق و حمایت قرار گیرد.

Keywords:

Procrastination , Professional ethics , Social anomie , اهمال کاری , اخلاق حرفه ای , آنومی اجتماعی