ارزیابی آسیب پذیری مراکز نظامی شهر تهران در برابر مخاطرات طبیعی: با تاکید بر سیل و زلزله

چکیدهارزیابی آسیب­پذیری یکی از پیش نیازهای تحلیل ریسک در مدیریت بلایای طبیعی است. در این میان، یک از کاربری های حساس و پراهمیت در مناطق شهری، مراکز نظامی می­باشد که تهیه نقشه­های آسیب­پذیری ناشی از مخاطرات طبیعی و شناسایی مراکز نظامی در معرض خطر منجر به اقدامات بهینه­تری در مواقع بحران می­شود. بنابراین، هدف از این مطالعه تهیه نقشه­های آسیب­پذیری ناشی از زلزله و سیل جهت شناسایی مراکز نظامی در معرض آسیب در سناریوهای مختلف تصمیم­گیری می­باشد. برای نیل به این هدف، ابتدا معیارهای موثر جهت ارزیابی آسیب­پذیری زلزله و سیل در سه گروه در معرض قرار گرفتن، حساسیت و ظرفیت سازگاری قرار گرفتند. با استفاده از نظرات کارشناسان و مدل فرآیند تحلیل سلسله مراتبی اهمیت هر کدام از معیارها مشخص شد. از توابع فازی و مدل روش میانگین وزنی مرتب شده به ترتیب جهت نرمال­سازی نقشه معیارها و تهیه نقشه­های آسیب­پذیری در سناریوهای مختلف استفاده شده است. همچنین، وضعیت مراکز نظامی در برابر مخاطرات طبیعی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش درجه ORness تعداد مراکز نظامی آسیب­پذیر افزایش می­یابد. به صورتی که نقشه­های آسیب پذیری زلزله (سیل) نشان داد که در ORness=۰ از مجموع ۳۷ مرکز نظامی به ترتیب ۲ و ۰ در کلاس با آسیب پذیری خیلی بالا و بالا اما در ORness=۱ به ترتیب ۲۰ و ۳۲ مرکز در کلاس با آسیب پذیری خیلی بالا و بالا قرار گرفته بودند.

Keywords:

واژگان کلیدی: آسیب­پذیری , مخاطرات طبیعی , مراکز نظامی , ریسک در تصمیم­گیری , تهران , سیلی , زلزله