بررسی نقش شخصیت در گرایش به اعتیاد معلمان شهر زابل

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی شخصیت با گرایش به اعتیاد معلمان شهر زابل انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه ی پژوهش شامل کلیه ی معلمان شهر زابل در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بود که تعداد نمونه ۲۵۰ نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به وسیله ی پرسشنامه های پنج عامل بزرگ شخصیت مک کری و کاستا (۱۹۸۹)؛ و گرایش به اعتیاد وید و بوچر (۱۹۹۲) مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها به کمک ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که بین مولفه ی روان رنجوری و گرایش به اعتیاد رابطه مثبت معنادار وجود دارد و بین مولفه های توافق و وجدانی بودن با گرایش به اعتیاد رابطه منفی معنادار وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که مولفه های توافق پذیری و وجدانی بودن ۳۵ درصد واریانس گرایش به اعتیاد را تبیین کردند. بنابراین نتیجه می گیریم پنج عامل بزرگ شخصیت می توانند پیش بینی کننده ی مناسبی برای گرایش به اعتیاد معلمان شهر زابل باشند.

Keywords:

شخصیت , گرایش به اعتیاد , معلمان , شهر زابل