بررسی تاثیر آموزش الفبای حرکتی بر میزان یادگیری فارسی دانش آموزان کلاس اول

زبان فارسی میراث جاودان گذشتگان و زبان رسمی و رایج کشور ایران است که خواندن و نوشتن آن در پایه ی اول ابتدایی به صورت رایج و با کتاب یکسان هر ساله در سراسر کشور به کودکان آموزش داده می شود.یکی از خلاقانه ترین و جدیدیترین روش ها برای آموزش الفبای فارسی که در چند سال اخیر مورد توجه قرار گرفته است آموزش از طریق الفبای حرکتی است که بر گرفته از روش آموزشی بصری فونیکس( آموزش آواییی –حرکتی ) در زبان انگلیسی است.هدف این پژوهش برررسی میزان یادگیری و تاثیر آموزش به روش الفبای حرکتی بر روی دانش آموزان کلاس اول است.این پژوهش از نوع نیمه تجربی با گروه کنترل است ، آزمودنی های این پژوهش شامل ۵۰ دانش آموز دختر کلاس اول با میانگین سنی ۷.۱سال است که به شیوه ی نمونه ی در دسترس در دو گروه آزمایش و کنترل مورد بررسی قرار گرفتند.گروه کنترل آموزش به روش های رایج را دریافت کردند و گروه آزمایش در کنار آموزش رایج به یادگیری الفبای حرکتی نیز پرداختند .سپس هر دو گروه در سرعت و صحت خواند، درک مطلب و صحت و دقت در نوشتن مورد ارزشیابی قرار گرفتند. نتایج توسط نرم افزار اس پس اس اس ویرایش بیست و دو بررسی شدند که نشان دادندگروه آزمایش از سرعت و صحت خوانش بالاتر ودرک مطلب سریع تر و سرعت و دقت نوشتاری بالاتری برخوردار بودند.

Keywords:

الفبای حرکتی , الفبای فارسی , دقت خوانداری , دقت نوشتاری