مبانی فلسفی نظم اجتماعی در فلسفه اسلامی

هدف نوشته حاضر ارائه بنیان های حکمی «نظم اجتماعی» از منظر حکمت اسلامی است. مدعای نویسنده این است که هر نوع نظریهپردازی یا کنشگری درباره «نظم اجتماعی» قبل از هر چیز متاثر از نگاه حکمی و فلسفی نظریهپرداز و کنشگر است. بنابراین پیش از هر چیز لازم است با روش استدلالی بنیان های انسانشناختی، اجتماعشناختی و نظام هنجاری شناخته شود تا بر اساس آن معنا، محتوا، مدل و سازمان طراح و اجراکننده «نظم» را بتوان ارائه کرد.  این نوشته تلاش کرده است انواع سرشت های انسان، اجتماع و گونه های متفاوت نظام هنجاری مطرحشده در «حکمت اسلامی» را نشان دهد. از دستاوردها و نتایج این نوشته می توان برای پژوهش های بنیادی، توسعه ای و کاربردی مربوط به «نظم اجتماعی» و سایر موضوعات جامعهشناسی و نظریه اجتماعی بهره برد.

Keywords:

نظم اجتماعی , حکمت اسلامی , نظریهپردازی , فلسفه اسلامی