قصور و تقصیر پزشکی از منظر فقهی و جزایی
Publish place: 10th International Conference on Religious Research, Islamic Science, jurisprudence and law in Iran and Islamic World
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 336
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RICCONF10_040
تاریخ نمایه سازی: 9 اسفند 1402
Abstract:
پرونده های متعددی علیه پزشکان با موضوعت جرایم پزشکی در دادسراهای عمومی انقلاب مفتوح بوده و از نظر کمی هر روز رو به افزایش بوده و بر تعداد پرونده های قضایی نیز هر روز افزوده می شود. علاوه بر شکایات کیفری، از باب تخلف شغلی وانتظامی نیز پرونده های در سازمان نظام پزشکی در حال رسیدگی بوده و مشکلاتی را برای بیماران و پزشکان ایجاد نموده است. در معالجات دپزشکی و اعمال جراحی، اصل بر ضمان پزشک در تلف، قطع عضو، جراحت و سایر صدمات جسمانی وجود دارد، لیکن در صورت عدم حمایت قانون گذار از پزشکان و رفع ضمان دیه، هیچ پزشکی به انجام معالجات بیماران مبادرت نخواهد کرد، به همین دلیل قانونگذار ضمان پزشک را در صورت تقصیر وتخلف وی از انجام وظیف محوله و یا عدم تحصیل برائت و نیز عدم مطابقت معالجات با مقررات پزشکی وموازین فنی دانسته و در صورت احراز تقصیر مرتکب، مجازات قانونی برای آن درنظر گرفته است. ضمن آن که مشروع اعمال پزشکی و مهارت و تبحر پزشک در رفع مسئولیت کیفری وی، دارای اهمیت بوده و از ارکان انتقاء ضمان دیه می باشد. در این مقاله، تقصیر در امور پزشکی از منظر فقهی و حقوقی مورد بررسی قرار گرفته تا احراز مصادیق تقصیر، قصور و عدم تقصیر با سهولت بیشتری صورت پذیرد. همچنین با بررسی فقهی مفهوم برائت، بر تحصیل آن قبل از انجام معالجات تاکید شده و اخذ اذن از بیمار را برای رفع ضمان دیه کافی نمی داند.
Keywords:
Authors
مهران خوش سلوک
دکتری حقوق مدرس دانشگاه و وکیل پایه یک دادگستری