اهمیت مشارکت اجتماعی و نقش آن در پایداری زیست محیطی (مطالعه موردی :معادن شهرستان تکاب)

مسئولیت پذیری اجتماعی بیانکننده مسئولیت هر فرد یا سازمان نسبت به تاث یرات ناشی از تصمیمات اتخاذ شده بر روی جامعه و محیط زیست می باشد. مسئولیت پذیری اجتماعی سازمانها و نقش آفرینی کنشگران متنوع نهادی در قالب یک نظام ارتباطی اهمیت می یابد. در این پژوهش اثرگذاری رفتار تعاملی کنشگران سازمانی بر پایداری زیست محیطی بواسطه متغیر میانجی مسئولیت پذیری اجتماعی سازمانها در یک سیستم اجتماعی -اکولوژیک آزمون شد. این پژوهش به لحاظ هدف کاربردی ، از حیث ماهیت و روش انجام کار توصیفی - تحلیلی است و تحلیل پژوهش به صورت کمی انجام شده است . ابتدا در این مطالعه به شناسایی معیارها و روابط بین آنها در قالب یک مدل مفهومی پیشنهادی و سپس فرضیات تحقیق مورد آزمون قرار خواهد گرفت . مرز اجتماعی -اکولوژیکی مورد مطالعه شامل عوامل سازمانی موثر در سازمانهای دولتی و معادن فعال شهرستان تکاب استان آذربایجان غربی است . در این مطالعه از روش مدلسازی معادلات ساختاری SEM)۱) جهت بررسی رابط علی متغیرها و از نرم افزارSmart pls جهت آنالیز اطلاعات استفاده شد. نتایج نشان داد که تعاملات کنشگران بر مسئولیت پذیری اجتماعی و پایداری زیست محیطی تاثیر مثبت و معناداری دارد همچنین مسئولیت پذیری اجتماعی سازمان ها اثرمثبت و معنی داری بر پایداری زیست محیطی داشت می توان نتیجه گرفت با توجه به ضرایب مسیر در رابطه ی تعاملات کنشگران و پایداری زیست محیطی مسئولیت پذیری اجتماعی نقش میانجی جزئی دارد.با توجه به یافته های پژوهش ، سازمانها و معادن می توانند با سرمایه گذاری در حوزه ابعاد سرمایه اجتماعی بویژه تعاملات کنشگران و مسئولیت پذیری اجتماعی سازمانها موجب افزایش پایداری زیست محیطی شوند اما شرط کافی جهت توسعه پایدار زیست محیطی در منطقه نمی باشد.

Keywords:

مسئولیت پذیری اجتماعی سازمانها , تعاملات کنشگران , پایداری زیست محیطی , Smart Pls