ضرورت ارتقای سواد رسانه ای در سازمان های صنعتی

Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 33

This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

LESOI01_092

تاریخ نمایه سازی: 12 اسفند 1402

Abstract:

سواد رسانه ای، توانایی وارسی و تحلیل از میان پیام هایی است که روزانه به ما اطلاع می دهند، سرگرم می کنند و می فروشند. یک نوع توانایی است که م وجب می شود مهارت های تفکر انتقادی همه رسانه ها را دربر گیرد. همچنین سواد رسانه ای درباره پرسیدن سوال هایی مربوط به آنچه که وجود دارد و توجه به آنچه که نیست، می باشد. به عبارتی نوعی غریزه است؛ اینکه بپرسیم چه دروغی پشت تولید رسانه ها نهفته است (انگیزه، پول، ارزش ها و مالکیت) و آگاه شویم چطور این عوامل تاثیرگذارند، از نظر بعضی کارشناسان، سواد رسانه ای به معنای فراگیری چگونگی تولید پیام ها با استفاده از رسانه های چاپی ، سمعی، بصری و ... است. هدف اصلی سواد رسانه ای در صنعت این است که به ما، کنترل بیشتری نسبت به تعابیر پیام ها می بخشد. واقعیت این است که همه پیام های رسانه ای، تعابیر و تفاسیر مختلف هستند. روزنامه نگاران به ما تعابیر خودشان را از اینکه چه چیزی و چه کسی مهم است، ارائه می دهند. صاحبان آگاهی نیز سعی می کنند ما را متقاعد سازند که مشکلاتی داریم و این که کالاهای آنها است که می تواند ما را در غلبه بر این مشکل یا مشکلات یاری کنند. از این مقاله نتیجه گرفته می شود کنترل ساختاری سازمان ها و رسانه ها و سازوکارهای انتقال محتوا و تعامل و ارتباط دو طرفه سازمان و رسانه به عنوان زیرساخت در این فرایند باید مورد توجه قرار بگیرند رویکرد سازمان ها به رسانه و جوامع بیرونی نیز در شکل گیری مثبت و موثر این ارتباط تاثیر به سزایی دارد. رسانه ها به عنوان یک متغیر نتاثیرگذار بر کنش ها و واکنش های، جامعه و فرایند سیاستگذاری سازمان ها مطرح هستند. بنابراین نقش واقعی رسانه ها در شکل گیری دولت ها و تصممات سازمان ها به عنوان مجرا و یا عامل واسطه قابل بررسی است چرا که در صورت عامل واسطه بودن نقش تعیین کننده ی و کلیدی خواهند داشت نقش و کارکرد تعاملی رسانه در جامعه کنونی و دهه های آینده ما را مجبور می کند که آن را به عنوان یک راهبرد و رهیافت در چشم اندازهای خود در نظر بگیریم.

Authors

حسین باهوش

دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، واحد تربت حیدریه، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت حیدریه، ایران