بررسی امکان استفاده از بیوچار پسماند توتون در تولید خاک بستر

بیوچار شامل زغال تهیه شده از زیست توده های گیاهی و پسماند کشاورزی است که به عنوان کود استفاده می شود. این ماده سرشار از کربن است که می تواند آن را به مدت هزاران سال در خود نگاه دارد. بیوچار مانند تمامی زغال ها، زیست تودهای است که از راه پیرولیز به وجود می آید. بسیاری از ویژگی های مفید این زغال فعال به علت ساختار متخلخل آن است که می تواند رطوبت و همچنین عناصر غذایی حل شده در آب را نگه دارد. بیوچار می تواند سکونتگاه تعداد زیادی از میکروارگانیسم های مفید خاک باشد و درنتیجه سبب بهبود وضعیت خاک و سلامتی گیاهان شود. هدف از اجرای این تحقیق بررسی امکان استفاده از بیوچار حاصل از پیرولیز پسماندهای توتون در تولید خاک بستر مرکز تحقیقات و آموزش تیرتاش می باشد. بیوچار حاصل از پیرولیز پسماند کشاورزی به علت خواص فیزیکوشیمیایی که دارد، قابلیت استفاده در خزانه و مزرعه را دارا می باشد و موجب افزایش راندمان در تولیدات گیاهی می شود. جهت اجرای این طرح از بیوچارهای حاصل از پیرولیز پسماند ۵۰ درصد دمار + ۵۰ درصد خرده برگ به دو صورت خام و فعال شده در چهار غلظت ۵، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ درصد به خاک بستر تولیدی مرکز (تیرتاش پیت) افزوده شده و فاکتورهای ازت، فسفر، پتاسیم، pH و EC، وزن مخصوص ظاهری، ظرفیت نگهداری آب، درصد علف های هرز، درصد جوانه زنی بذر، تعداد ریشه برگشتی، درصد نشاء قابل انتقال، جمعیت نماتد و مگس خزانه مورد ارزیابی قرار گرفت. با توجه به نتایج آنالیز و خصوصیات ظاهری تیمارهای مختلف بیوجار برای تولید نشاء به روش خزانه شناور می توان بیوچار خام را حداکثر ۵ درصد، بیوچار فعال یک بار شستشو حداکثر ۱۰ درصد و بیوچار فعال دو بار شستشو حداکثر ۲۰ درصد در خاک بستر تیرتاش پیت استفاده نمود.

Keywords:

پسماند توتون , بیوچار , زیست توده , خاک بستر , زغال