اثربخشی شفقت درمانی بر کیفیت رابطه زناشویی و دشواری های تنظیم هیجانی زوجین دارای تعارضات زناشویی

هدف از پژوهش حاضر؛ بررسی اثربخشی برکیفیت روابط زناشویی و دشواری در تنظیم هیجانی زوجین دارای تعارضات زناشویی بود. روش پژوهش نیمه آزمایش با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل زوجین دارای تعارضات زناشویی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی شهر بابل در سه ماهه اول سال ۱۴۰۲ بودند که از بین آنها ۳۲ نفر نمونه بصورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (برای هر گروه ۱۶ نفر) جایدهی شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های دشواری در تنظیم هیجانی گراتز و رومر (۲۰۰۴) و کیفیت روابط زناشویی فلیچر و همکاران (۲۰۰۰) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تجزیه و تحلیل کوواریانس چندمتغیره (مانکووا) با کمک نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها بیانگر این مطلب بود که شفقت درمانی بر دشواری در تنظیم هیجانی و کیفیت روابط زناشویی زوجین دارای تعارضات زناشویی تاثیر معناداری دارد (۰۵/۰.(P< شفقت درمانی بر دشواری در تنظیم هیجانی و کیفیت روابط زوجین دارای تعارضات زناشویی تاثیر مثبت دارد. بنابراین می توان گفت که از این برنامه می توان برای کمک به زوجین دارای تعارضات زناشویی استفاده کرد.

Keywords:

کیفیت روابط زناشویی , دشواری در تنظیم هیجانی , تعارضات زناشویی , شفقت درمانی