تعاملات هم افزاینده میان احیاء اکوسیستم و توسعه معیشت بوم محور زنان

توسعه معیشت مردمان روستایی و عشایری در گرو پایداری نظام های بهره برداری از سرزمین است. زندگی روستاییان وعشایر، بدون وجود و تداوم حیات اکوسیستم های طبیعی امکان پذیر نیست. زیرا درآمد و چندگونگی معیشت آنها و حتیچگونگی زندگی مردم یک کشور، وابسته به اکوسیستم های طبیعی است. در همین راستا، عدم شناخت همه جانبهاکوسیستم های طبیعی و عدم توجه کافی به مسائل محیط زیستی و امور منابع طبیعی عرصه های روستایی و عشایری ،موجب افزایش ناپایداری این مناطق شده است. در این بین، زنان، حتی ممکن است آسیب بیشتری ببینند. احیاءاکوسیستم، کلیدواژه حل بسیاری از مسائل و روابط بین زنان روستایی و عشایری با سیستم های طبیعی است. هدف ازبرنامه ریزی در زمینه احیاء اکوسیستم در محیط های طبیعی، بازسازی و ترمیم ساختارهای طبیعی تخریب شده و یادرحال تخریب، برای رسیدن به یک منفعت همگانی و عدالت درون نسلی و بین نسلی بوده و نیز مقابله با آشفتگی هایفضایی- اکولوژیکی است. ا ین مقاله با ارائه یک مدل مفهومی هم افزایی، به زمینه شناسایی و ارزش گذاری خدماتاکوسیستمی، توانم ندسازی زنان با تعاملات بوم محوری، استراتژی های سیاست برای یکپارچه سازی بازسازی و توسعه، وچالش ها و فرصت ها پرداخته که بیانگر نیاز به رویکردهای ک لنگرانه در همگرایی احیاء اکوسیستم و توسعه معیشتبویژه زنان روستایی و عشایری است .

Keywords:

توانمندسازی زنان , حکمروایی خوب , سیمای طبیعی , خدمات اکوسیستمی , ظرفیت سازی