بررسی و تحلیل رضایت از زندگی با مداقه در عوامل موثر و راه های افزایش آن

رضایت از زندگی، یکی از چیزهایی است که غالب افراد و خانواده ها دوست دارند از زندگی خود رضایت داشته باشند. در لابه لای کلمات ائمه اطهار (علیهم السلام) آموزه های فراوانی درباره بهتر زندگی کردن وجود دارد که نظیر آن را در جای دیگر نمی توان یافت. ویژگی مهمی که افراد سالم باید از آن برخوردار باشند احساس بهزیستی ورضایتمندی است. احساس بهزیستی این گونه تعریف می شود: احساس مثبت ورضایتمندی عمومی از زندگی که شامل خود ودیگران در حوزه های مختلف خانواده، شغل و... است. احساس سعادت ورضایت از زندگی اگرچه تاحد زیادی به شرایط فردی بستگی دارد، اما تاثیر عوامل اجتماعی در بروز یا افول آن بسیار پررنگ است. رضایت از زندگی ترکیبی از شرایط فردی واجتماعی است ودرواقع نشانه هایی از نگرش های مثبت نسبت به جهان ومحیطی است که فرد را فراگرفته ودرآن زندگی می کند. سطح پایین رضایت از زندگی به گرایش های منفی نسبت به جامعه کل مربوط می شود. احساس خرسندی ورضایت از جنبه های مختلف زندگی، از مولفه های نگرش مثبت افراد نسبت به جهانی است که درآن زندگی می کنند. رضایت از زندگی باارزش ها ارتباط نزدیک اما پیچیده دارد ومعیارهایی که افراد براساس آن درک ذهنی خود را از سعادت ارزیابی می کنند متفاوت است. رضایت از زندگی در انسان نه تنها بازتاب ترکیب کوتاه مدت، میان مدت وبلند مدت درسطح فردی است بلکه علاوه بر آن حاصل تعامل عوامل سطح فردی و فرهنگی است.

بررسی و تحلیل رضایت از زندگی با مداقه در عوامل موثر و راه های افزایش آن Keywords:

رضایت از زندگی , زندگی , معیارهای فردی , سعادت , احساس غم و شادی