والدین وقالب بندی مدرسه بر خصوصیات شخصیتی در میان نوجوانان

اهداف: در حالی که گزاره های نظری فراوانی درباره ی تاثیرات والدین و مدرسه بر شکل گیری منش در میان نوجوانان وجود دارد، شواهد تجربی محدودی در این زمینه در دست است. برای پر کردن این خلا پژوهشی، این مطالعه بررسی کرد که چگونه عوامل والدینی (برای نمونه، کنترل رفتاری، پشتیبانی، رابطه ی والدین-فرزند، و کنترل روان شناختی) و عوامل مدرسه ای (رابطه ی آموزگار-دانش آموز و رابطه-ی دانش آموز-دانش آموز) بر خصوصیات منشی نوجوانان در حوزه های «خوش رفتاری»، «خودانضباطی و پیروی از قانون» و «فضیلت های سنتی » از منظرهای فرزند و والدین تاثیر می گذارند.روش ها: ما از داده های تحقیق پیمایشی گردآوری شده از ۲۴۷۲ نوجوان (میانگین سنی ۸۲/۱±۷۶/۱۴ سال؛ ۱۲۷۱ دختر) و ۴۱۲ پدر و مادر (میانگین سنی ۵۳/۶±۶۸/۴۵ سال؛ ۳۱۳ مادر) استفاده کردیم.نتایج: مدل سازی معادلات ساختاری اثرات مثبت معنی داری از عوامل والدینی مثبت و عوامل رابطه ای در مدرسه بر خصوصیات منشی کودکان آشکار کرد. با وجود این، کنترل روان شناختی به عنوان شاخص فرزندپروری منفی نقش یک پیش بینی کننده ی منفی از خصوصیات منشی نوجوانان را ایفا نکرد.نتیجه گیری: این یافته ها بر تاثیر منحصر به فرد عوامل والدینی و مدرسه ای گوناگون بر رشد منش در میان نوجوانان پرتو افکند. یافته ها همچنین دلالت بر اهمیت ترویج دارایی های بوم شناختی در خانواده و مدرسه از طریق آموزش والدین و آموزگار در آموزش کارامد منش دلالت دارد، که برای فرزندان و رشد سالم نوجوانان مهم و حیاتی است.

Keywords:

منش , تاثیر اجتماعی , دارایی های بوم شناختی , فرزندپروری , رشد جوانی