تجربیات دانشجویان مامایی از نخستین اجرای مهارت مدیریت زایمان در زایشگاه: یک مطالعه کیفی

مقدمه: با توجه به اهمیت مراقبت های مامایی در ارتقای سلامت جامعه، تلاش برای ارتقای کیفیت آموزش در این زمینه به ویژه آموزش بالینی مامایی ضروری به نظر می رسد و برای ایجاد این پیشرفت، بررسی تجربیات دانشجویان و نظرات آنها در مورد مهارت های بالینی انجام گرفته در سال های ابتدایی تحصیلشان می تواند بسیار مفید باشد. لذا پژوهش حاضر با هدف تبیین تجربیات خوشایند و ناخوشایند از نخستین مدیریت زایمان در بین دانشجویان مامایی در سال ۱۴۰۱ انجام شد. روش ها: این پژوهش با رویکرد کیفی و با روش تحلیل محتوای مرسوم انجام شده است. شرکت کنندگان شامل ۱۷ نفر از دانشجویان مامایی با نمونه گیری مبتنی بر هدف در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سال ۱۴۰۱ بودند. برای جمع آوری داده ها از مصاحبه های نیمه ساختاریافته درباره تجربیات خوشایند و ناخوشایند از نخستین اجرای  مدیریت زایمان طبیعی استفاده و با تحلیل محتوا تحلیل شد. نتایج: تجزیه و تحلیل داده ها سه طبقه کلی را شناسایی کرد: حضور مربی موثر (زیرطبقات: ویژگی های شخصیتی و رفتاری معلم، توانایی علمی و عملی کافی)، محیط (فضای فیزیکی شلوغ، ارتباط نامناسب پرسنل، فرآیند تولد)، ویژگی های فردی (داشتن شجاعت، داشتن انگیزه، داشتن آمادگی عملی قبل از ورود به دوره کارآموزی). نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه، حضور مربی موثر، محیط و ویژگی های فردی دانشجویان منجر به ایجاد تجارب دانشجویان مامایی از اولین مهارت زایمان شده است.

Keywords:

Birth Management , Experience , Education , Skill , Midwifery Students , مدیریت زایمان , تجارب , آموزش , مهارت , دانشجویان مامایی