تاثیر آموزش خودتنظیمی بر حل مساله کودکان پیش دبستانی

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش خودتنظیمی بر حل مساله در کودکان پیش­دبستانی انجام شد. آزمودنی­ها شامل ۴۰ کودک (۲۰ دختر و ۲۰ پسر) پیش­دبستانی شهرستان میبد با میانگین سنی ۵ سال و ۶ ماه بودند که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جای گرفتند. یک برنامه آموزش خودتنظیمی به مدت ۲۰ ساعت روزانه به روش­های بازی و قصه­درمانی برای کودکان گروه آزمایش ارائه شد. جهت سنجش حل مساله در کودکان از ۳ خرده­مقیاس هوش عملی وکسلر پیش­دبستانی (WPPSI) که عبارتند از: مازها، مکعب­ها و حساب استفاده شد. داده­های به دست آمده با روش تحلیل کوواریانس نشان­دهنده تفاوت معنادار بین میانگین نمرات حل مساله در دو گروه آزمایش و گواه بوده است و تفاوت آموزش بر افزایش مهارت حل مساله بر حسب جنسیت معنادار نبود. به عبارتی تاثیر افزایشی آموزش روی پسرها و دخترها به میزان یکسانی می­باشد. با توجه به اثربخشی آموزش خودتنظیمی در حل مساله لازم است برنامه­های گسترده­ای با هدف ارتقای توانایی حل مساله کودکان طراحی گردد که محتوای آن مبتنی بر آموزش خودتنظیمی باشد. آموزش چنین مهارت­هایی در ارتقای سایر حیطه­های شناختی هم مفید خواهد بود.

Keywords:

حل مساله , خودتنظیمی , جنسیت , آموزش