بررسی مقایسه ای تزریق درون صفاقی اکستازی، کریستال، شیشه و هروئین بر یادگیری اجتنابی منفعل در موش صحرایی نر

در چند سال اخیر مصرف مواد محرک روان­گردان در ایران رشد چشمگیری را نشان می­دهد. از مواد مخدری که توسط جوانان ایرانی مورد استفاده قرار می­گیرد می­توان به اکستازی، کریستال، شیشه و هروئین اشاره نمود. مشخص شده که این ترکیبات سبب تخریب پایانه­های عصبی دوپامینرژیک و سروتونرژیک در مغز شده و با تهی کردن مغز از این انتقال دهنده­های عصبی، سبب اختلال در برخی فعالیت­های حافظه و یادگیری می­گردد. هدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسه­ایتزریق درون صفاقی اکستازی، کریستال، شیشه و هروئین بر حافظه و یادگیری اجتنابی غیرفعال در موش صحرایی رت است تا مشخص شود کدام یک از این ترکیبات بیشترین اثر تخریبی را روی حافظه دارد. در این تحقیق از ۱۰۵ سر موش­ صحرائی نر استفاده شد. تست حافظه­ی اجتنابی غیرفعال در جانوران در دستگاه شاتل باکس۱ صورت گرفت. برای تحلیل داده­های پژوهش از تحلیل واریانس یک­متغیره (ANOVA) استفاده شد و در مواردی که اختلاف معنی­دار وجود داشت از آزمون توکی۲ برای روشن شدن اختلاف بین گروه­ها استفاده گردید.  نتایج تحقیق حاضر نشان داد که تزریق درون صفاقی هر چهار ماده ذکر شده (با سه دوز ۱۵، ۱۰، ۵ میلی­گرم|گیلوگرم) به طور معنی­داری زمان تاخیر در ورود به اتاق تاریک را کاهش می­دهد. بنابراین هر چهار ماده مخدر ذکر شده به طور معنی­داری سبب تخریب حافظه و یادگیری می­شوند و از بین این مواد، کریستال در هر سه دوز بیشترین اثر تخریبی را روی حافظه دارد.

Keywords:

یادگیری اجتنابی منفعل , اکستازی , کریستال , شیشه , هروئین