تاثیر دوگانگی وظیفه مدیرعامل بر رابطه بین گزارشگری پایداری و ارزش شرکت: آزمون تجربی نظریه های نمایندگی و نظارت

بر اساس نظریه نمایندگی، دوگانگی وظیفه مدیرعامل منجر به ایجاد قدرت قدرت غالب مدیرعامل بر هیئت مدیره و مانع از نقش نظارتی هیئت مدیره بر مدیر عامل و مدیران اجرایی که در نتیجه منجر به پیگیری منافع شخصی مدیرعامل با هزینه سهامداران می شود. در مقابل، بر اساس نظریه نظارت، دوگانگی وظیفه مدیرعامل، باعث افزایش کارآیی در رهبری و وحدت فرماندهی، سرعت عمل در تصمیمات مهم و سخت و تشویق مدیر عامل به نظارت منابع تحت کنترل می گردد. لذا با توجه به رفتارهای مورد انتظار متناقض، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تعدیلی دوگانگی وظیفه مدیرعامل بر رابطه بین گزارشگری پایداری و ارزش شرکت با توجه به نظریه های نمایندگی و نظارت است. برای آزمون فرضیه های پژوهش از اطلاعات مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی بین سال های ۱۳۹۷ تا ۱۴۰۱ استفاده شده است، به طوری که پس از اعمال محدودیت های موردنظر در این پژوهش، نمونه نهایی متشکل از ۱۷۰ شرکت انتخاب گردید. پس از اندازه گیری متغیرهای پژوهش از تجزیه تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره، برای آزمون فرضیه پژوهش استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون آماری پژوهش نشان داد که بین گزارشگری پایداری و ارزش شرکت رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد دوگانگی وظیفه مدیرعامل رابطه بین گزارشگری پایداری و ارزش شرکت را تضعیف می کند.

Keywords:

گزارشگری پایداری , ارزش شرکت , دوگانگی وظیفه مدیرعامل , نظریه نمایندگی , نظریه نظارت