بررسی رابطه بین ریسک حسابرسی با ویژگیهای هیئت مدیره، کیفیت حسابرسی و ساختار مالکیت

در دنیای پویا و جهانی سازی شده امروزی، سازمانها با چالشهای محیطی در حال تغییری روبه رو هستند. به دلیل این تغییرات پویا، نمایه ریسک سازمانها نیز در حال تحول است. در این میان واحد حسابرسی، به عنوان نهاد تضمین کننده عینی و مستقل یک سازمان، باید توانایی تشخیص سریع تحولات نامطلوب و عکس العمل نسبت به تغییرات بلندمدت را داشته باشد. به طوری که نحوه و شیوه عمل حسابرسی در طول دهه گذشته از رویکرد حسابرسی مبتنی بر سیستم، به حسابرسی مبتنی بر فرآیند؛ تغییر نموده و در حال حاضر تاکید، بر حسابرسی مبتنی بر ریسک میباشد. لذا هدف این پژوهش تعیین تاثیر ویژگیهای هیات مدیره، کیفیت حسابرسی و ساختار مالکیت بر ریسک حسابرسی میباشد. به منظور دستیابی به این هدف، پنج فرضیه تدوین شد که جهت آزمون این فرضیه ها؛ با استفاده از روش حذف نظاممند، نمونه ای متشکل از ۱۵۰ شرکت از بین شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طی سالهای ۱۳۹۳ تا ۱۴۰۰ انتخاب گردید. پژوهش حاضر، از نوع بنیادی تجربی میباشد و مدلهای پژوهش به روش رگرسیون لجستیک مورد تخمین قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان میدهد که اندازه هیات مدیره بر ریسک حسابرسی تاثیر معناداری ندارد. استقلال هیاتمدیره بر ریسک حسابرسی تاثیر منفی و معناداری دارد. تمرکز مالکیت و مالکیت نهادی بر ریسک حسابرسی تاثیر منفی و معناداری دارند. همچنین کیفیت حسابرسی بر ریسک حسابرسی تاثیر منفی و معناداری دارد.

Keywords:

ویژگیهای هیات مدیره , کیفیت حسابرسی , ساختار مالکیت , ریسک حسابرسی.