نشانه معناشناسی گفتمان عاطفی در داستان «اللص و الکلاب » اثر مجیب محفوظ

نظام عاطفی از جمله گفتمان هایی است که در چارچوب الگوی نشانه- معناشناسی مورد بررسی قرار می گیرد. در این نظام جریان تولید معنی با شرایط حسی ادراکی شوشگر پیوند می خورد و نشانه- معناها به گونه های پویا، متکثر و چند بعدی تبدیل می شوند که با کنترل نظامی خاص و طی یک فرآیند گفتمانی بروز می یابند. در این راستا هدف از انجام پژوهش حاضر آن است که بر مبنای روش نشانه معناشناسی گفتمانی ضمن تبیین فرآیند عاطفی داستان «اللص و الکلاب»، نقش این فرآیند در سبک حضور شوشگر و تحول شرایط گفتمانی شرح داده شود. یافته های پژوهش نشان می دهد؛ نظام عاطفی این داستان مبتنی بر شوش است. احساسات و شوش های حاکم بر رمان که خشم و ناامیدی از برجسته ترین آن به شمار می رود طی جریانی معنادار و منطقی، نظام عاطفی گفتمان را ایجاد نموده اند. وقوع دو رخداد در زندگی شوشگر- خیانت نزدیکان و شکست در انتقام از خیانتکاران- با تاثیر بر باورها و تغییر عواطف در روند گفتمان نقشی بسزا داشته اند، همچنان که در ارزش های حاکم بر متن، دگرگونی های اساسی وارد آورده اند. در بخش های آغازین متن، عاطفه خشم ضمن آنکه حضور مستمر و پویای شوشگر را در پی داشته، موجب شکل گیری ارزش انتقام در گفتمان شده است. در بخش های پایانی، احساس ناامیدی منجر به گوشه نشینی و غیاب گفته پرداز از صحنه رویدادها شده و کارکرد ارزشی متن را از انتقام به تسلیم و ناتوانی تبدیل نموده است.

Keywords:

Sign- Semantic , Discourse , Emotional process , Najib Mahfouz , story of Al-less va Al-kelab. , نشانه- معناشناسی , گفتمان , فرآیند عاطفی , نجیب محفوظ , رمان اللص و الکلاب .