ارزیابی تاثیر توده های بومی به عنوان پایه بر میزان تحمل به تنش خشکی در هنداوانه 'کریمسون سوئیت'
Publish place: IRANIAN JOURNAL OF HORTICALTURAL SCIENCE، Vol: 54، Issue: 4
Publish Year: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 32
This Paper With 21 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHS-54-4_002
تاریخ نمایه سازی: 16 اسفند 1402
Abstract:
استفاده از پایه های متحمل به خشکی از جمله هندوانه های بذری، دیمی و کدو یک راه حل موثر در افزایش تحمل به تنش خشکی در هندوانه است. بدین-منظور این آزمایش بصورت گلخانه ای به منظور ارزیابی اثر تیمار آبیاری در سه سطح ظرفیت مزرعه ای (FC ۶/۰- ۳/۰ و :۸/۰-۶/۰: ۸/۰-۱) و تیمار پایه در پنج سطح (شاهد، سه پایه هندوانه دیم و بذری: سبزوار، خواجه و آشتیان و یک پایه کدو: شینتوزا) بر پارامترهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی در هندوانه رقم کریمسون سوییت سوپر دراگون F۱ اجرا شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح خشکی تعداد روزنه برگ در گیاهان پیوندی و غیرپیوندی کاهش می یابد و گیاهان پیوند شده روی پایه شینتوزا تراکم روزنه ای بالاتری داشتند. تنش خشکی سبب کاهش معنی دار شاخص کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ و افزایش نشت الکترولیت در هندوانه های مورد مطالعه شد. ظرفیت آنتی اکسیدانی کل و فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز در نتیجه تنش خشکی افزایش یافت، اما این افزایش در گیاهان پیوندی روی پایه های شینتوزا و سبزوار بیشتر از گیاهان پیوند شده روی پایه های آشتیان و خواجه و همچنین هندوانه های غیرپیوندی بود. هندوانه های پیوند شده روی پایه های سبزوار و شینتوزا بالاترین، درحالیکه هندوانه های غیر پیوندی و پیوند شده روی پایه آشتیان کمترین میزان محتوای ترکیبات فنلی برگ را تولید نمودند.. سطح پتاسیم و فسفر در گیاهان با آبیاری نرمال بالاتر از گیاهان تحت تنش بود. در نتیجه صفات عملکرد و رشد رویشی بطور معنی داری تحت تاثیر تیمارهای آبیاری و پیوند قرار گرفتند.
Keywords:
Authors
جابر پناهنده
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
علی پارسافر
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
داود زارع حقی
گروه علوم مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
محمدولی حبیبی
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
اصغر محمدی
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :