استفاده از درجه تغییرات بافتی آبشش ماهی کفشک راستگرد (Euryglossa orientalis) به عنوان بیواندیکاتور آلودگی خور موسی

از مهم ترین اکوسیستم­های خلیج فارس که به شدت متاثر از آلودگی بوده، خور موسی است. هدف این مطالعه استفاده از تغییرات پاتولوژیکی آبشش جهت بررسی اثرات آلاینده­های خور موسی بر گونه کفشک راستگرد است. در این مطالعه ۱۰۰ قطعه ماهی کفشک راستگرد (Euryglossa orientalis) از پنج ایستگاه در خور موسی شامل: پتروشیمی، جعفری، مجیدیه، غزاله و زنگی جمع آوری شد و نمونه­های آبشش بر اساس روش­های مرسوم بافت­شناسی مورد مطالعه قرار گرفت. تغییرات مشاهده شده در آبشش شامل هیپرتروفی و هیپرپلازی سلول های اپیتلیالی، تلانژیکتازی و تجمع خون در مویرگ­های تیغه­ای، ادم تیغه ای، اتصال تیغه­ها، بی­نظمی تیغه­ها و برآمدگی اپیتلیوم تیغه­ای بود. درجه تغییرات بافتی آبشش ماهی کفشک راستگرد در ایستگاه­ها تابع الگوی پتروشیمی≥ مجیدیه> غزاله> جعفری> زنگی بود. نتایج نشان داد تغییرات ساختار بافت آبشش ماهی کفشک راستگرد رابطه مستقیمی با میزان آلودگی ایستگاه­های مختلف خور موسی دارد.

Keywords:

Persian Gulf , Environmental pollution , Histopathology , Euryglossa orientalis