اثربخشی قصه گویی بر مسئولیت پذیری، احترام به خود و رشد اخلاقی

قصه گویی به عنوان ابزاری جهت انتقال پیام های اخلاقی و رفتاری در جوامع گوناگون محسوب می گردد. پژوهش حاضر با هدف تاثیر قصه گویی بر مسئولیت پذیری -احترام به خود و رشد اخلاقی کودکان دبستانی انجام شد. پژوهش از نوع نیمه آزمایشی و جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دبستانی شهر تبریز در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند. نمونه شامل ۳۰ نفر (۱۵ نفر گواه، ۱۵ نفر آزمایش) بودند که با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های مسئولیت پذیری، احترام به خود (آرن و همکاران ۱۹۹۳) و قضاوت اخلاقی لنیک و کیل (۲۰۰۵) پاسخ دادند. سپس ۸ جلسه مداخله برای گروه آزمایش انجام و گروه گواه آموزشی نگرفت. پس از اتمام جلسات مجددا پرسشنامه های مذکور مجددا برای هر دو گروه تکمیل شد. نتایج بدست آمده با استفاده از شاخص های آماری تحلیل کوواریانس نشان داد آموزش قصه گویی بر مسئولیت پذیری، احترام به خود و رشد اخلاقی موثر بوده است (۰۰۱/۰ >P). از این رو می توان از قصه گویی به عنوان یک روش آموزشی غیرمستقیم و متناسب با دنیای کودکی به صورت آزاد با روش های از پیش تعیین شده با توجه به آموزه خاص و هدفمند اخلاقی بهره گرفت.

Keywords:

قصه گویی , مسئولیت پذیری , احترام به خود , رشد اخلاقی