تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان شهرستان اسلام آباد غرب

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان شهرستان اسلام آباد غرب انجام گرفت. روش ها: این پژوهش از لحاظ هدف، کاریردی و از نظر روش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان دختر متوسطه اول و دوم شهر اسلام آباد غرب در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ تشکیل می دادند که از میان آنها با روش نمونه گیری در دسترس، ۳۰ دانش آموز با انتخاب شده و به طورتصادفی در گروه آزمایش (۱۵ نفر) و گروه کنترل (۱۵ نفر)، جایگزین شدند. به شرکت کنندگان گروه آزمایش، ۱۲ جلسه برنامه ی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی آموزش داده شد. داده ها از طریق آزمون آماری کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودپنداره تحصیلی و خودکارآمدی تحصیلی دانشجویان دختر تاثیر معناداری دارد (۰۰۱/۰>P). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که آموزش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در افزایش باورهای خودکارآمدی و خود پنداره تحصیلی دانش آموزان اثربخش بوده است و دانش آموزان گروه آزمایش نسبت به دانش آموزان گروه کنترل در پس آزمون، به طور معناداری، باورهای خودکارآمدی و خودپنداره تحصیلی بیشتری داشتند. بنابراین، با توجه به این یافته میتوان نتیجه گرفت که این روش می تواند قابل کاربست توسط روانشناسان و مشاوران مدارس در رابطه با دانش آموزان باشد.

Keywords:

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی , خود پنداره تحصیلی , خودکارآمدی تحصیلی , دانش آموز دختر