عملکرد عامل کلیدی باز آفرینی پایدار بافت ناکارآمد شهری بر اساس رویکرد مشارکت شهروندان (مطالعه موردی: منطقه ۸ شیراز )

بخش عمده ای از بافت های ناکارآمد شهری در مناطق محروم شهر واقع شده اند که این مسئله از نظر اجتماعی، اقتصادی و کالبدی ، عاملی برای نارضایتی ساکنان، و عدم پویایی و رونق حیات شهری گردیده است.. در پژوهش حاضر بعد از بررسی مفاهیم پژوهش، با اتخاذ رویکرد اجتماع محور، به شناسایی و تدوین شاخص ها و زیر شاخص ها اقدام گردیده است. تا بتوان با بهره گیری از اطلاعات جمع آوری شده از طریق پژوهش میدانی، به تحلیل شدت و ضعف، میزان اثر گذاری و ارتباط میان این شاخص ها پرداخته شود. در بخش تحلیل اطلاعات، به استفاده از جدول توزیع فراوانی؛ کشف روابط بین متغیرها و آزمون فرضیات تحقیق مبادرت شده است. . نتایج حاصل از پژوهش بیانگر، پایین بودن حس تعلق مکانی در میان ساکنین محدوده مورد نظر می باشد. در مورد متغیر وابسته مشارکت اجتماعی، متغیرهای مستقل مدت اقامت در محل همبستگی اجتماعی و ارزش های اجتماعی بر متغیر وابسته تاثیر مستقیم دارند. در مورد متغیر وابسته همبستگی اجتماعی، متغیرهای مستقل اعتقاد به ارزش های اجتماعی، تمایل به ترک محله، اعتماد اجتماعی و وابستگی مکانی بر متغیر وابسته تاثیر مستقیمی دارند.

Keywords:

بازآفرینی , بافت فرسوده , مشارکت , منطقه ۸ شیراز.