تاثیر آموزش شادکامی بر رضایت زناشویی دانشجویان
Publish place: Journal of Health System Research، Vol: 20، Issue: 1
Publish Year: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 41
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_HSR-20-1_005
تاریخ نمایه سازی: 19 اسفند 1402
Abstract:
مقدمه: شادی، نشاط و نگرش مثبت نسبت به رویدادهای اتفاق افتاده در زندگی، نقش برجسته ای در رضایت زناشویی دارد و می تواند نقش مهمی در ایجاد احساس امنیت و خوش بینی زوجین ایفا کند. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تاثیر آموزش شادکامی بر رضایت زناشویی دانشجویان بود.
روش ها: این مطالعه نیمه تجربی بر روی ۶۴ نفر از دانشجویان متاهل دانشگاه علوم پزشکی گناباد در ایران انجام شد. شرکت کنندگان به روش نمونه گیری سیستماتیک انتخاب شدند و با استفاده از روش تصادفی بلوک های جایگشتی چهارتایی، به دو گروه آزمون و شاهد تخصیص یافتند. مداخله آموزش شادکامی طی شش جلسه دو ساعته و هفته ای یک بار توسط یک روان پرستار فقط در گروه آزمون اجرا گردید. به منظور جمع آوری داده ها، از فرم اطلاعات دموگرافیک و مقیاس رضایت زناشویی Enrich (EMS یا Enrich Marital Satisfaction) قبل و پس از مداخله در دو گروه استفاده شد. داده ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های ۲c، Independent t و Paired t در نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ۰۵/۰ > P به عنوان سطح معنی داری در نظر گرفته شد.
یافته ها: مقایسه میانگین رضایت زناشویی بین دو گروه قبل از انجام مداخله، اختلاف معنی داری را نشان نداد (۶۳۰/۰ = P)، اما میانگین رضایت زناشویی پس از انجام مداخله اختلاف معنی داری داشت (۰۰۱/۰ > P). مقایسه میانگین رضایت زناشویی قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون، اختلاف معنی داری را نشان داد (۰۰۱/۰ > P)، اما این میزان در گروه شاهد تفاوت معنی داری نداشت (۵۲۰/۰ = P).
نتیجه گیری: آموزش شادکامی بر رضایت زناشویی دانشجویان متاهل تاثیرگذار است. با برگزاری کارگاه های آموزشی با محتوای آموزش شادکامی، می توان گام مهمی در راستای کاهش تعارضات زناشویی و افزایش رضایت زوجین دانشجو برداشت.
Keywords:
Authors
سمانه نجفی
Instructor, Nursing Research Center AND Department of Medical-Surgical Nursing, School of Nursing, Gonabad University of Medical Sciences, Gonabad, Iran
علی دلشاد نوغابی
PhD, Department of Community Health Nursing, School of Nursing, Gonabad University of Medical Sciences, Gonabad, Iran
فاطمه رجب زاده
BSc Student, Student Research Committee, School of Nursing, Gonabad University of Medical Sciences, Gonabad, Iran
مجید دانشفر
Instructor, Department of Geriatric Nursing, School of Nursing, Gonabad University of Medical Sciences, Gonabad, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :