بررسی ارتباط رشد اقتصادی و سرمایه گذاری در صنعت ساخت و ساز در کشور ایران طی سالهای ۱۴۰۱-۱۳۷۰

صنعت ساخت و ساز دارای ویژگی های خاصی است که با سایر بخش ها تفاوت دارد. این بخش یکی از بخش های مهم و اثرگذار در اقتصاد هر کشور قلمداد می شود لذا توجه به آن و ضرورت سیاستگذاری های مناسب در این حوزه اهمیت پیدا می کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل اثر گذار بر سرمایه گذاری در حوزه ساخت و ساز شامل تولید ناخالص داخلی، تورم، جمعیت در کشور ایران می باشد. جهت برازش رابطه کوتاه مدت و بلندمدت اثرات متغیرها از روش ARDL استفاده کرده ایم که قابلیت تشخیص و اندازه گیری روابط کوتاه مدت و بلند مدت متغیرها را دارد. اطلاعات آماری پژوهش با استفاده از اطلاعات موجود در مرکز آمار ایران برای سالهای ۱۳۷۰ تا ۱۴۰۱ جمع آوری گردیده است. جهت برازش مدل از نرم افزار Evies ۱۳ استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که یک ارتباط همسو میان تولید ناخالص داخلی کشور و سرمایه گذاری در حوزه ساخت و ساز در کوتاه مدت و بلندمدت وجود دارد. همچنین رشد جمعیت دارای اثری منفی بر حوزه ساخت و ساز می باشد زیرا به دلیل بالارفتن تقاضا برای واحدهای مسکونی و عدم پاسخ مناسب طرف عرضه، قیمت افزایش خواهد یافت و نتیجتا بر سرمایه گذاری در حوزه ساخت و ساز اثر منفی می گذارد. افزایش تورم در کوتاه مدت اثر معناداری بر سرمایه گذاری در حوزه ساخت و ساز ندارد ولی در بلندمدت اثر منفی خود را اعمال خواهد کرد.