بررسی حدود اختیارات حاکم بر موقوفات از منظر فقه و حقوق

این تحقیق درصدد است با روش توصیفی –تحلیلی به بررسی حدود اختیارات حاکم بر موقوفات از منظر فقه و حقوق بپردازد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که حاکم بنابر گستره مستفاد از ادله عقلی و نقلی ولایت فقیه، بر تمام شئونات امور اجتماعی در حیطه حکمرانی خود ولایت دارد و می تواند در جهت حفظ موقوفه و مصالح موقوف علهیم تحت ضوابطی در امور موقوفه دخالت کند. یکی از مهم ترین صورت های دخالت فقیه در عزل متولی، مواردی است که متولی صلاحیت لازم را ندارد، یا به موقوفه و موقوف علیهم خیانت می کند. در این موارد اگر یکی از شروط متولی، صلاحیت اداره وقف یا عدالت دانسته شود، ولایت متولی خود به خود منعزل می شود و حاکم تنها انعزال او را اعلام می کند و فردی صالح نصب می کند. مهمترین دلیل درباره وضعیت منصوبان حاکمی که فوت کرده، ادله ولایت فقیه است و از آنجا که ولایت متولی منصوب از سوی فقیه از شئون ولایت معصومان است، اختصاصی به زنده بودن فقیه و حاکم ندارد و متولی کماکان بعد از فوت حاکم از اختیارات و ولایت بر موقوفه برخوردار است، هرچند کسب اذن از حاکم زنده موافق احتیاط است.

Keywords:

حدود اختیارات , وظایف حاکم , موقوفات , متولی