پهنه بندی کیفیت آب زیرزمینی با استفاده از روش WQI و روش های زمین آمار (مطالعه موردی: حوزه آبخیز سیلوه)

یکی از عوامل مهم در توسعه پایدار، فراهم بودن منابع آب مناسب برای مصارف مختلف است که وضع کیفی آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. امروزه مدیریت منابع آب زیرزمینی نقش مهمی در مناطق خشک و نیمه خشک بازی می کند. بررسی تغییرات مکانی شاخص کیفیت آب (WQI) زیرزمینی و تعیین مناسب ترین راهکارهای مدیریتی اهمیت ویژه ای دارد. روش های زمین آمار و نرم افزار ArcGIS می توانند در این راستا ابزار مفیدی باشند. هدف از این مقاله، پهنه بندی شاخص کیفیت آب برای مصارف مختلف شرب، کشاورزی و صنعت در حوزه آبخیز سیلوه (استان آذربایجان غربی) است. در بخش شرب پارامترهای pH, TDS, Cl, Ca, Mg, HCO۳, K, Na و SO۴، در بخش کشاورزی پارامترهای SSP, EC و Cl و در بخش صنعت پارامترهای pH, TDS, Cl, TH و SO۴ بررسی شدند. برای انجام این مطالعه، ابتدا شاخص کیفیت آب برای ۱۴۵ نقطه نمونه برداری شده محاسبه شد. سپس برای پهنه بندی شاخص کیفیت آب در بخش شرب و کشاورزی از روش زمین آمار RBF و در بخش صنعت از روش Kriging به دلیل کمترین میزان RMSE استفاده شد. نتایج نشان داد که ۱۰۰درصد سطح منطقه برای مصرف شرب مناسب طبقه عالی، در بخش کشاورزی ۹۴/۳۶ درصد سطح منطقه، طبقه عالی و ۰۴/۶۳درصد طبقه خوب و در بخش صنعت ۹۱/۱۶درصد منطقه، طبقه عالی و ۰۹/۸۳درصد طبقه خوب قرار دارند. بدین ترتیب با توجه به نتایج، در هیچ یک از مصارف مختلف محدودیت استفاده وجود ندارد.

Keywords:

آب زیرزمینی , زمین آمار , حوزه آبخیز سیلوه , شاخص کیفیت آب