مقایسه و ارزیابی شش نمایه خشکسالی هواشناسی و پهنه بندی بهترین نمایه با استفاده از روش میان یابی معکوس (مطالعه موردی: استان اصفهان)

برای بررسی خشکسالی ها چندین شاخص خشکسالی اقلیمی وجود دارد. در تحقیق حاضر، شش شاخص خشکسالی هواشناسی شامل شاخص دهک ها، شاخص درصد نرمال بارندگی، شاخص بارش استانداردشده، شاخص معیار استاندارد (ZSI)، شاخص Z چینی و شاخص Z چینی اصلاح شده مورد ارزیابی قرار گرفته است. این شاخص ها طی یک دوره آماری ۲۷ ساله (۱۹۹۰۲۰۱۷) بر روی ۱۰ ایستگاه همدیدی استان اصفهان در مقیاس های زمانی ۱، ۳، ۶، ۱۲، ۲۴ و ۴۸ ماهه انجام شد. سپس شاخص ها از مقیاس ماهانه به واحد مشترک سالانه تبدیل شدند و به منظور انتخاب مناسب ترین شاخص از کمینه بارندگی در طول دوره آماری بارندگی سالانه استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داد شاخص دهک ها، شاخص بارش استاندارد شده و شاخص چینی مقارن با سال وقوع کمینه بارندگی، رخداد خشکسالی شدید و بسیار شدید را به ترتیب در تمام ایستگاه های و در چهار ایستگاه تحت مطالعه نشان دادند. این سه شاخص انحراف معیار کمتر و کارایی بیشتری به لحاظ نمایش خشکسالی بسیار شدید نسبت به سایر شاخص ها دارند. بر این اساس، مناسب ترین شاخص برای تحلیل و پهنه بندی وضعیت خشکسالی، شاخص های دهک ها و بارش استانداردشده در جایگاه نخست و شاخص Z چینی در جایگاه دوم است. از این سه شاخص به منظور پهنه بندی گستره های تحت تاثیر خشکسالی، با استفاده از روش میان یابی معکوس استفاده و انجام شد. نتایج حاصل از ارزیابی، نشان دهنده تاثیر حساسیت خشکسالی های اقلیمی بر عرصه مورد مطالعه است.

Keywords:

شاخص درصد نرمال , شاخص دهک , پهنه بندی خشکسالی , میانیابی معکوس , نمایه خشکسالی اقلیمی