بررسی کارایی شاخص NDDI در پهنه بندی طوفان گرد و غبار (مطالعه موردی: استان خوزستان)

تعیین توزیع مکانی طوفان های گرد و غبار در مناطق رسوب گذاری، گامی ضروری برای مدیریت این بحران طبیعی انسانی است. هدف مطالعه حاضر ارزیابی کارایی شاخص گرد و غبار NDDI اعمال شده بر تصویر ۱۴ تیر سال ۱۳۸۸ مودیس به منظور شناسایی طوفان های گرد و غبار در استان خوزستان است. نقشه خروجی شدت گرد و غبار براساس ارزش عددی پیکسل های شاخص NDDI در شش کلاس خیلی شدید، شدید، متوسط، ضعیف، خیلی ضعیف و بدون گرد و غبار کلاس بندی و میزان صحت آن با استفاده از داده های میزان قدرت دید ایستگاه های هواشناسی و داده های میزان PM۱۰ در دو ایستگاه سنجش آلودگی هوا در شهر اهواز ارزیابی شد. نتایج نشان داد که ۶۴۸۱۴ پیکسل از ۹۴۵۷۹ پیکسل بین آستانه (۰/۸- تا ۰/۹-) قرار دارد که این مقدار ۶۸/۵۹ درصد استان خوزستان را پوشش می دهد. علی رغم کارایی خوب شاخص NDDI در مطالعات قبلی، نتایج نقشه میزان شدت طوفان در این مطالعه نشان داد که در مقایسه با داده های ایستگاه های سنجش آلودگی و هواشناسی، میزان شدت طوفان در منطقه مطالعاتی کمتر از حد واقعی برآورد شده است. به نظر می رسد که این کارایی پایین به ویژگی های سطح زمین از قبیل کاربری، پوشش اراضی، تفاوت های توپوگرافی و همچنین خصوصیات شیمیایی کانی های گرد و غبار منطقه مربوط می شود.

Keywords:

ریزگرد , تصاویر ماهواره ای , مودیس و شاخص NDDI