تدوین استانداردهای هوشمند سازی مدارس و میزان رعایت این استانداردها در مدارس شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر، تدوین استانداردهای هوشمندسازی مدارس و میزان رعایت این استانداردها در مدارس شهر تهران می­باشد. روش پژوهش، روش آمیخته(کمی و کیفی) است. در بخش کمی، توصیفی از نوع پیمایشی و روش کیفی از روش اسنادی و کدگذاری استقرایی می باشد، بدین صورت که ابتدا تمامی اسناد و مدارک موجود، موردبررسی قرارگرفته و نسخ مربوط خط به خط خوانده شده است (کد گردانی باز) و سپس با توجه به عبارات نوشته شده در اسناد، مولفه های عمومی استخراج (کدگذاری محوری) و درنهایت در سند ارائه شده، شباهت ها و تفاوت های مولفه های عمومی و شاخص های اصلی استخراج گردید (کدگذاری انتخابی). جامعه آماری، شامل کلیه مدارس هوشمند ۲۲ گانه شهر تهران که ۵ منطقه، یعنی مناطق(۴،۵،۶،۷،۸) و از بین شان ۲۰ دبیرستان  هوشمند دخترانه به روش نمونه­گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش، یک فهرست استانداردشده محقق ساخته که درواقع ارزیابی وضعیت کنونی استانداردهای هوشمندسازی مدارس می باشد(مشاهده مستقیم و همکاری مدیران و مسئول فناوری اطلاعات مدارس). در این روش تحلیل داده ها از آمار توصیفی شامل جدول فراوانی ها، درصد میانگین، انحراف استاندارد و آمار استنباطی از آزمون های کلموگروف اسمیرنوف برای تعیین نرمال بودن توزیع داده ها و از آزمون t تک گروهی استفاده شده است. نتایج نشان داد که وضعیت کنونی مدارس هوشمند ازنظر محتوای یاددهی و  یادگیری در سطح پایینی قرار دارند و همچنین زیرساخت های سخت افزاری و  دانش معلمان آموزش دیده در سطح بالا و زیرساخت های نرم افزاری و مدیریت در حد متوسط قرار دارند.

Keywords:

مدارس هوشمند , محتوای الکترونیکی , زیرساخت های سخت افزاری , زیرساخت های نرم افزاری , مدیریت و ارتباطات , نیروی انسانی