مقایسه بین اثربخشی روش تدریس مشارکتی و انفرادی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان اول متوسطه در درس زبان انگلیسی

هدف پژوهش حاضر، مقایسه­ی اثربخشی روش تدریس مشارکتی و روش تدریس انفرادی در درس زبان انگلیسی بر پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان دختر اول متوسطهاست. تحقیق حاضر از نوع شبه­آزمایشی با طرح پیش­آزمون- پس­آزمون با دو گروه آزمایشی۱ و۲ (به ترتیب روش تدریس مشارکتی و انفرادی) است. جامعه­ی آماری این پژوهش شامل کلیه­ی دانش­آموزان دختر کلاس اول دبیرستان شهرستان مهاباد است. برای نمونه­گیری، از روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای استفاده شده است. حجم نمونه شامل ۵۲ نفر است که ۲۵ و۲۷ نفر آنها به ترتیب در گروه آزمایش ۱ و ۲ قرار گرفتند. همسان بودن گروه­ها، از طریق  کنترل معدل­های دانش­آموزان، اجرای پیش­آزمون و آزمون هوشی ریون مورد بررسی قرار گرفت. نتایج  حاصله حاکی از عدم تفاوت معنادار بین گروه­ها بود. پایایی آزمون از طریق محاسبه ضریب آلفای کرونباخ ۸۳/۰ به دست آمد. سپس روش یادگیری مشارکتی و انفرادی به مدت ۲ ماه اجرا شد و پس­آزمون به عمل آمد. نمرات با استفاده از آزمون t-test در نرم­افزار SPSS تجزیه و تحلیل گردید که یافته­ها نشان داد در آموزش درس زبان انگلیسی به روش تدریس مشارکتی در مقایسه با روش تدریس انفرادی، برای دانش­آموزان پیشرفت تحصیلی بیشتری، در پی دارد.

مقایسه بین اثربخشی روش تدریس مشارکتی و انفرادی در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان اول متوسطه در درس زبان انگلیسی Keywords:

تدریس مشارکتی , تدریس انفرادی , پیشرفت تحصیلی , زبان انگلیسی